ανανόητος

-η, -ο

1. αυτός που δεν είναι δυνατόν να γίνει κατανοητός, ακατανόητος, ανεξήγητος

2. αυτός που δεν αισθάνεται τίποτε, ο αναίσθητος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *ανανοητός < ανανοώ. Το αρχικό α- πήρε τη σημασία τής αρνήσεως από τον αναβιβασμό τού τόνου].